"Ojciec grać? Wiesław Stieler i synowie" - fragment prasowy (Gazeta poznańska, 12 grudnia 1997)

​

W jego domu muzyka rozbrzmiewała niemal na okrągło. Mama była skrzypaczką, a ciocia Gertruda Konatkowska jedną z największych pianistek polskich. To przed nią Wiesław Stieler musiał zdawać zawsze próbne egzaminy, zanim poszedł na właściwe. Wychowany w tak klasycznym duchu wybrał jednak rozrywkę, choć przyznaje że od czasu do czasu lubi zagrać coś poważniejszego.

Jeszcze w czasach studenckich razem z Jarosławem Domagałą założyli duet fortepianowy.

Grali w Auli UAM, a zapowiadał ich Sławomir Pietras. Domagała wyjechał do Hamburga gdzie został organistą, a Stielera wciągnęły poznańskie kluby. Wcześniej, bo w 1962 roku, znalazł się w ścisłej czołówce Festiwalu Młodych Talentów w Szczecinie wraz z Kasią Sobczyk i Haliną Frąckowiak. Trafił do zespołu dixielandowego, śpiewał piosenki o Poznaniu, wygrywał kolejne "Spotkania z Piosenką", które na początku prowadziła dzisiejsza szefowa Wydziału Kultury Urzędu Miejskiego Hanna Rubas.

Wiesław Stieler szybko zaczął wyjeżdżać za granicę. Wyjazdy służyły nie tylko w zarabianiu pieniędzy, ale przede wszystkim zdobywaniu nowoczesnych, wtedy niedostępnych w Polsce instrumentów. O uznaniu dla poznańskiego muzyka świadczy fakt, że w hotelu królewskim w Stockholmie jago kunsztu gratulowali mu król Szwecji Karol XVI Gustaw i królowa Sylwia. W Finlandii w swym rodzinnym mieście uznanie wyraził mu długoletni prezydent tego kraju Urho Kekkonen.

W Polsce koncertował z wieloma artystami min. Wandą Polańską, Markiem Perepeczko.